جهت استفاده بهتر از گوگل کروم استفاده نمایید.
این فایل با فرمتpdf و آماده پرینت است.
علم نانو و علوم مرتبط با آن جدید نیستند چرا که صدها سال است که شیمیدانان از تکنیکهایی علم نانو در کار خود استفاده میکنند که بیشباهت به تکنیکهاي امروزي نانو نیست. پنجره هاي رنگارنگ کلیساهاي قرون وسطی، شمشیرهاي یافت شده در حفاري هاي سرزمین هاي مسلمان همگی گویاي این مطلب هستند که بشر مدتهاست که از برخی شگردهاي این فناوري در بهینه کردن فرایندها و ساخت باکیفیت تر اشیاء بهره می برده است اما تنها به دلیل پیشرفت کم فناوري و نبود امکانات امروزي مانند میکروسکوپ نیروي اتمی، میکروسکوپ تونلی پیمایشی و غیره نتوانسته حوزه
مشخصی براي این فناوري تعیین کند .
اولین بار ریچارد فیمن در سال 1959 طی سخنرانی خود با بیان امکان به راه اندازي فرایندي براي دستکاري اتمها و مولکولها با استفاده از ابزارهاي دقیق سبب شده تا افکار به سمت توسعه چنین امکانی متمایل شوند. در سال 1974 ، پروفسور نوریو تانیگوشی، مدرس دانشگاه علوم توکیو، نخستین بار واژه "فناوري نانو" را بکار گرفت. او در مقاله اي با نام "مفهوم اساسی فناوري نانو" اشاره می کند که فناوري نانو اساسا مجموعه اي از فرایندهاي تفکیک، ادغام و تشکیل مواد در حد یک اتم یا
یک مولکول است. در دهه 1980 ایده ی این تعریف به طور وسیع تر توسط دکتر درکسلر) نویسنده کتابهاي موتور خلقت) مورد بررسی قرار گرفت.
فناوري نانو و نانوعلوم در اوایل دهه 1980....